ویتامین سی، همچنین به عنوان اسید اسکوربیک اسید شناخته شده است، این ویتامین در برخی از غذاها، به ویژه میوه ها و سبزیجات یافت می شود و کمک می کند تا استخوان، پوست و رگ های خونی در بدن ایجاد و حفظ شود.
ویتامین ها، از جمله ویتامین سی، ترکیبات ارگانیک هستند یعنی عناصر کربن و اکسیژن .
ویتامین سی محلول در آب است به همین دلیل بدن قادر به ذخیره آن نیست. برای حفظ سطح کافی ویتامین سی، انسان نیاز به مصرف روزانه غذاهای حاوی این ویتامین را دارد.
ویتامین سی نقش مهمی در تعدادی از بخش های بدن مانند تولید کلاژن، ال کارنیتین و برخی از عصب ها دارد. این پروتئین متابولیزه می شود و فعالیت آنتی اکسیدانی آن می تواند خطر برخی از سرطان ها را کاهش دهد.
ویتامین سی به تولید کلاژن کمک می کند، که جزء اصلی بافت همبند و پروتئین است. بین ۱ تا ۲ درصد بافت عضلانی کلاژن است. این جزء حیاتی در بافت های فیبری مانند:
تاندون ها
رباط ها
پوست
قرنیه
غضروف
استخوان ها
روده
رگ های خونی
در مورد بهبود زخم، تحقیقی در سال ۱۹۴۲ ، نشان داد که در صورت کمبود این ویتامین زخم ها دیرتر بهبود می یابند
علائم کمبود ویتامین سی مفاصل متورم، خونریزی لثه و دندان های شل، کم خونی و خستگی است.
بهبود زخم، عفونت، و سل
در سال ۱۹۸۲، محققان نتیجه گرفتند که بهبود زخم ها، جراحت ها و گرسنگی در افرادی که ویتامین سی بیشتری مصرف می کنند، سریعتر رخ دهد
نقش ویتامین سی به عنوان یک آنتی اکسیدان کمک می کند تا بافت ها بهبود پیدا کنند و از آسیب بافت ها جلوگیری شود.
افرادی که ویتامین سی کافی دارند، به راحتی قادر به مبارزه با عفونت هستند .
مترجم: محمدپورشفیعی